psikolojimi bozan oyun, hala kapıdan içeriye giremedim ve o dedenin çıkardığı sesler kulağımdan gitmiyor. sabah 5te kapıya vuran sinirli kuryeler gibi kapıları kırıyor amına kodumun yaşlı sünepesi. şu an yatağın altındayım be bebeğin gözünü çıkarıp iskelete takacağım.
35 tane adamı ayrı ayrı odaya dizmişler ben odaya girince üzerime yürüyor aqmun oğlanları. arkadan da party müziği açtım yoksa oynanmıyor bu oyun.
edit: şifreli korku oyunlarına resident evil'den sonra oynamamaya tövbe etmiştim. bu sardı fakat sonunda bitirdim. çok şükür yaradana.
