otobüs yolculuğu

eğer sevdiğiniz şehre, sevdiğiniz insanlara gidiyorsanız dört gözle varmayı beklersiniz.
ama gitmek istemiyor biraz da bunalmışsanız yarı uyuklar vaziyette pilli bebek dinlersiniz.

Bol bol hayat sorgulaması yapılan yolculuklardır.

Sonsuza kadar yapılmak istenen yolculuktur. Cenazeye gidiyor iseniz bir önce bitmesini istediğiniz yolculuktur.

bok gibi geçen yolculuklardır hiç sevmem o kadar çocuk gürültüsü falan kafa siker en iyi tren yolculuğudur

türkiye'de belli süre yaptıysanız artık keyif vermeyen yorucu yolculuklardır. keyifli bir yolculuk için sevdiğiniz yada güzel bir şey için bu yolculuğu yapıyor olmalısınız.

bu yolculukları sıkıntısız atlatmak için bir iki film indirilip onlar izlenebilir. ama kesinlikle hayat sorgulaması yapmayın o yol bitmez.

*yol üstünde favori yiyeceğim afyon'da bir dinlenme tesisinde sucuk döner yemektir.

uzun yolun her türlüsünü severim otobüs tren fark etmez cam kenarını kimseye vermem kulaklığı takar dışarıyı seyrederim keyifli aktivite

uzun zamandır yapmadığımdır. eskiden çok çekici gelirdi. özellikle gece yolculukları aşırı şekilde keyif aldığım yolculuklardı. ancak artık muhtemelen yaşlanmanın verdiği etki ile otobüs yolculuğundan nefret eder oldum. uçak hem maddi açıdan hem de zaman yönünden çok daha konforlu olmaya başladı.

tatil dediğimiz şey kafa olarak boşalmak, rahatlamak gibi birşeyse, uzaklaştıkça yaşadığınız yerdeki sorunlardan soyutlandığınızı sürece uzun sürmelerinden ötürü en iyi hissetmenizi sağlayan ulaşım şekli. Gece yarısı karanlık olan dışarıya, alışık olmadığınız şehirlerin ışıklarına bakılır. Molalarda "dadundan yenmeyen" çorbalar içilir, varmaya yakın artık sıkılmış olduğunuzdan ve yüzüp yüzüp kuyruğuna gelmiş olmanızdan kaynaklanan bir heyecan sarar filan...

ilk ve son şehirler arası otobüs yolculuğumda, çıldırıp krizler geçiren çocuğu kucağımda sakinleştirdim yolu birlikte gittik bu arada yer yarıldı ve annesi utançtan dibine girdi kötü hissetmesin diye bi şey diyemedim bebeye de kıyamadım ama geçirdiğim en kötü yolculuk otobüs yolculuğuydu

Polatlı'ya doğru giderken hafiften kafayı koydun otobüs "tıs tıs tıs" ötüyor, otobüs gidiyor. Gece 1 koydun kafayı uyumaya başladın. 4 gibi bir ses duyarsın. Dinlenme tesisine geldik, yarım saat burdayız. İnersin Afyon, sadece sucuk kokularını takip et... Yarım ekmek sucuk dönerini yedin yanında ayran içersin. Niye? Ayranı iç uyu. Otobüse bin, otobüsün kalkmasını bekleme bile. Otobüsün camlarını "foşur foşur" fırçalarken dışardaki abi o "foşurtuyla" o "fırça darbelerinin otobüse verdiği ahenkle" uyu. Sabah bi uyanırsın otogar.